பூனாச்சி அல்லது ஒரு வெள்ளாட்டின் கதை | POONACHI ALLATHU ORU VELLATIN KADHAI

POONACHI ALLATHU ORU VELLATIN KADHAI - புதைந்திருக்கும் கதைகள் எத்தனை காலம்தான் விதையுறக்கத்தில் ஆழ்ந்திருக்கும்? மனிதர்களைப் பற்றி எழுத அச்சம். தெய்வங்களைப் பற்றி எழுதவோ பேரச்சம். அசுரர்களைப் பற்றி எழுதலாம். அசுர வாழ்க்கையும் கொஞ்சம் பழக்கம்தான். இப்போதைக்குத் தொட்டுக்கொள்ளலாம். சரி, விலங்குகளைப் பற்றி எழுதுவோம். ஆழ அறிந்தவை ஐந்தே ஐந்து விலங்குகள்தாம். அவற்றில் நாயும் பூனையும் கவிதைகளுக்கானவை. மாடு, பன்றி ஆகியவற்றைப் பற்றி எழுதவே கூடாது. மிஞ்சியது ஆடு ஒன்றுதான். பிரச்சினை தராத அப்பிராணி ஆடு. ஆட்டில் இரண்டு வகை. வெள்ளாடு, செம்மறி. சுறுசுறுப்பானது வெள்ளாடு. கதையில் ஓட்டம் இருக்க வேண்டும். அதற்கு லாயக்கு வெள்ளாடுதான். இரண்டாண்டுகளுக்குப் பின் இவ்விதமாக உருவான எனது பத்தாவது நாவல் 'பூனாச்சி அல்லது ஒரு வெள்ளாட்டின் கதை.

'எழுத்தாளர், கவிஞர், விமர்சகர் பெருமாள் முருகனின் முதல் நாவல், அவர் மீதும் அவரது படைப்புகள் மீதும் அறவழிக் காவல் மற்றும் தாக்குதலைத் தொடர்ந்து, தன்னைத்தானே விதித்துக் கொண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு. மனிதர்களைப் பற்றியோ, கடவுள்களைப் பற்றியோ, பேய்களைப் பற்றியோ எழுதுவதற்கும், எழுதுவதற்கும் இந்த தாக்குதல் பயத்தை ஏற்படுத்தியதாக பெருமாள் முருகன் கூறுகிறார். அதனால் விலங்குகளைப் பற்றி எழுதத் தேர்ந்தெடுத்தார். மனிதர்களுக்கு நன்கு தெரிந்த ஐந்து விலங்குகளில், நாய் மற்றும் பூனை கவிதைக்கானவை, மாடு மற்றும் பன்றியைப் பற்றி எழுத முடியாது, எனவே அது ஆட்டில் மட்டுமே உள்ளது. ஆடு ஒரு பாதிப்பில்லாத விலங்காக இருப்பது ஒரு உற்சாகம் நிறைந்தது. அந்த உற்சாகம் கதையின் ஓட்டமாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறு பிறந்தது பெருமாள் முருகனின் பத்தாவது நாவலான ஆடு அல்லது பூனாச்சியின் கதை.